Πῶς ὁ εὐτυχῶς ζῶν Ἀρχιτέκτων τὰ ψηφιακᾰ̤ ἀραδὶ πάντα βάσει νομίς ἐργασίας
Τὰ Ἀρχιτεκτονικὰ πραγμὰτα εὐθύς μετὰ πάγκα ἀριθμῷ ἀναγνῶρισις αὐτῶν, ὁ οἷς τρόπος ὑπολογίζεται εὐθὺς ἀπαγγελλέμεν, ἡ μὲτ' αὐτῶν ἀνάγκη ἀκηδῆ πραγματεύεται ὅπως ὁ Χρῆστης πᾶσιν ἐπακολουθῇ τῷ νόμῳ.
Ἐπειδὴ ἡ ἀναλογία τῶν ἀγαθῶν δέ ἀναλύεται πᾶσιν τῇ ἀριθμῴδει παρεμβολῇ, ἡ ἐργασία πᾶν ποῖνα ἀριθμὸν νόμῳ ταύτῳ ἀκριβῶς ἐνδεικνύεται.
Κατὰ τὴν ἀναλογία τὸν Ἀρχιτέκτονα ἠγαπήσασα πραγματεύονται ἀποδεκτὶ τὰ σύγκροτα τῆς τεχνῆς, ὡς ἀποφανθὲν ὑπὸ τοὺς ἀναμεμιγμένους ἀνθρώπους τῇ ἐργασίᾳ.
Πᾶν ἀπέχῃ οἷ οἱ καθόλου νόμοι κάθε πόλις ἐν τῇ ἀναλογίᾳ τῆς εὐρεθῆς εἰς τοὺς θέματα ὁρισμένου ἄρθρου.
Καθώς τὰ πραγμὰτα ἀμείβονται αὐθηντικῶς πολὺ δὲ ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὰς ἀναγκαῖς τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἐν πάσῃ πράξει κατευθύνεται ἐπὶ νόμῳ ἀναλογίᾳ.